Thee uit Georgië

Een herontdekte schat uit de Kaukasus

Georgië staat bekend om zijn bergen, wijn tradities en hartelijke gastvrijheid, maar minder mensen weten dat het land ook een rijke theecultuur heeft. Toch was Georgische thee ooit een gevestigde naam in Europa én een trots exportproduct van de Sovjet-Unie. De laatste jaren maakt deze thee traditie een sterke comeback, dankzij kleine producenten, ambachtslieden en een groeiende internationale belangstelling. Tijd om deze bijzondere thee wereld te ontdekken.

Geschiedenis van Georgische thee

Thee verscheen in Georgië in de tweede helft van de 19e eeuw, toen de eerste theeplanten vanuit China naar de subtropische regio Adjara werden gebracht. Het klimaat — zachte winters, warme zomers, veel regen en vruchtbare zwarte aarde — bleek ideaal voor de teelt van Camellia sinensis.

Onder Sovjet-bestuur groeide de productie explosief. Grote plantages ontstonden, vaak gericht op volume boven kwaliteit. Daardoor verdwenen veel ambachtelijke technieken en werd Georgische thee vooral een massaproduct. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie stortte de industrie bijna volledig in… maar dat bleek uiteindelijk een kans voor vernieuwing. Jongere boeren en theemakers begonnen met biologische teelt, handmatige verwerking en het herstellen van oude variëteiten. De kwaliteit steeg enorm, waardoor Georgische thee tegenwoordig weer opduikt bij gespecialiseerde theehuizen — waaronder bij Moychay.nl uit Amsterdam, die regelmatig nieuwe micro-batches uit het land presenteert.

Waar groeit Georgische thee?

Georgië heeft drie belangrijke theeregio’s, allemaal aan de warme westkant van het land, richting de Zwarte Zee:

Guria. Een heuvelachtige regio met subtropisch klimaat. Veel hedendaagse ambachtelijke theemakers zitten hier. Guria staat bekend om levendige, bloemige zwarte thee.

Adjara. De bakermat van de Georgische theecultuur. Adjara ligt nog dichter bij het tropische klimaat en produceert zachte, milde zwarte thee en frisse groene thee.

Imereti. Een regio met rijke bodems. Imereti staat bekend om sterke, volle zwarte thee met cacao- en houttonen.

Hoe smaakt thee uit Georgië?

Georgische thee heeft een eigen karakter. De smaken zijn vaak:

• • Mild en rond, nooit te bitter

• • Zacht aards met soms cacao-achtige ondertonen

• • Bloemig of fruitig, afhankelijk van regio en verwerking

• • Natuurlijk zoet, vooral bij handgeplukte batches

• • Subtiel rokerig, soms door traditionele droogmethoden

Veel liefhebbers beschrijven de smaak als een mix tussen Chinese elegantie en Indiase volheid, maar dan met een volledig eigen twist.

Welke soorten thee worden er gemaakt?

Hoewel theemakers volop experimenteren, zijn dit de basisstijlen:

• • Zwarte thee is de nationale trots. Vol, zacht, complex. Vaak meerdere infusies mogelijk.

• • Groene thee. Mild en grasachtig, minder scherp dan veel Chinese varianten.

• • Oolong-achtige thee. Niet altijd officieel oolong genoemd, maar verwerkt volgens vergelijkbare technieken. Vaak bloemig en licht geoxideerd.

• • Witte thee. In kleine hoeveelheden geproduceerd, elegant en honingachtig.

Waarom Georgische thee een plek verdient op jouw plank

Georgische thee is puur, ambachtelijk en verrassend veelzijdig. Het combineert eeuwenoude teelt met moderne creativiteit, en de kleine producenten die nu opstaan geven de thee traditie nieuwe glans. Voor thee zoekers die iets anders willen dan de bekende Chinese, Japanse of Indiase profielen, is dit een ontdekkingstocht die je niet wilt missen.